İtalyan moda Rönesans sırasında, Floransa gibi İtalyan şehir devletleri moda yenilik merkezleri vardı. Yüzyıllar boyunca bundan sonra, ancak, Paris moda dünyasına hakim. Tabii ki, modası bu süre içinde İtalya’da üretilen, ancak Fransız stilleri genellikle türev idi. Sadece 1950’lerden beri İtalya dünyanın geri kalanı için moda giyim kaynağı olarak kendi bağımsız kimliğini elde etti. İtalyan “look” çıkması gibi tekstil üretimi, lüks deri eşya, yüksek kaliteli terzilik ve moda sistemine önemli diğer esnaf ince zanaat geleneklerin varlığı gibi önemli tarihsel avantajları, üzerine çekti. Ermenegildo Zegna ve Ferragamo ve Gucci tarafından yapılan ince aksesuarları ile dokunmuş muhteşem erkek yünlü takım elbiselik kumaşlar olduğu gibi Mariano Fortuny’nin sanatsal tekstil ve giysiler de, İkinci Dünya Savaşı öncesi yıllarda uluslararası biliniyordu. Yine de, İtalya’nın en ünlü savaş öncesi tasarımcı, Elsa Schiaparelli, Paris merkezli olduğu uluslararası moda sahnesine İtalya’nın göreceli görünmezlik semboliktir. Modern İtalyan moda olanlar onu önemli kitabında Yeniden Yapılandırılması İtalyan Moda Nicola Beyaz belgeler olarak, tekstil sektörünün hızla sonrası Dünya Savaşı savaş yeniden ve hazır-giyim giyim üretimi yükselişi ile uluslararası üne geldi. İtalyan moda savaş sonrası yükselişi tesadüfi değildi. İtalyan hükümetinin desteği ile İtalyan üreticileri bir dizi, İtalya’nın savaş sonrası ekonomik yeniden önemli bir rol oynayacaktır ihracat odaklı bir moda endüstrisi oluşturmak için sistematik bir çaba. Sanat ve kültür İtalya’nın mirasını vurgulamak için tasarlanmış 1949 defileler başlayarak yabancı gazetecilerin dikkatini çekmek için sahnelenmiştir. Temmuz 1951 yılında Floransa’da çok önemli bir defile başka İtalya’dan yüz ve Avrupa’nın diğer yerlerinde birlikte, neredeyse iki yüz Amerikan alıcı ve gazetecileri çekti. Yakında Paris moda gösterileri katılan gazeteciler ve mağaza alıcılar Floransa aşağı tren almaya başladı. Orada, moda sunumlar için talebi karşılamak için, kısmen, gebe olan yaratıcı inşa, hazır giyim, güneşli havalarda ve renkli, uygun fiyatlı giysiler için Amerikan sevgi adapte ayrım ve kayıt dışılığın birleştirerek, iyi yapılmış. Başlangıçta, İtalyan alta modu (couture) evleri de Floransa gösterdi, ama yakında çeşitli nedenlerle için couturiers çoğu Roma toplumunun üyeleri olan Roma, yerine göstermeye başladı. Orada onlar organize ve la dolce vita için kendi tekil kreasyonlarını sundu. Amerikalı gazeteciler heyecanla rahat henüz aristokrat zarafeti ile belirlenmesi “İtalyan Bak,” terfi. İtalyan tasarımcılar tesisi giymek için özel bir püf noktası var söylenmiştir; kapri pantolon, sandalet, altın takı ve şık güneş gözlüğü İtalyan stilinin vazgeçilmez öğeleridir. İtalyan moda daha resmi Paris couture bir çekici (ve daha pahalı) bir alternatif sundu. İtalya ve Amerika arasındaki ticari ve kültürel ilişkileri İtalyan moda savaş sonrası gelişiminde önemli bir rol oynadı. Bunun bir tezahürü film ve moda dünyaları arasında yakın bağlantı oldu. Örneğin, 1944 yılında Roma’da kendi couture evi açmıştı Fontana Sisters, Hollywood ihtişamı ile yakından ilişkili hale geldi. Ava Gardner 1953 filmi Çıplak Ayaklı Kontes Fontana elbiseler giydi. Audrey Hepburn, Elizabeth Taylor, ve Kim Novak’ın dahil diğer film yıldızları, Fontana Sisters abiye giydi ve Margaret Truman 1956 yılında bir Fontana Sisters gelinlikle evlendi. Ayrıca filmin büyüleyici dünyasında önemli 1904 yılında Napoli’de doğdu ve 1938 yılında Roma’da bir couture evi açıldı Emilio Schuberth oldu. Onun müşterileri arasında Gina Lollobrigida ve Sophia Loren vardı. Emilio Pucci 1948 yılında moda iş girdi ve hızla “tüy” jersey eşarp, gömlek, ve diğer ayırır içine kadar yapılmış onun amansız tekstil tasarımları, tanındı. Pucci, kolay, rahat, vücut bilinçli giyim için İtalyan tasarımcıların ün kurulmasına yardımcı oldu. Onun parlak renkli modası modern tarzın simgeleri karışık kumaş alan.